#throwback / Ponad 660km, 5 województw, 4 dni.

Plan był prosty, dotrzeć do korzeni. Może nie takich najstarszych ale jednak. Trasa od południowego zachodu do południowego wschodu. Ponad 660km i 5 województw w 4 dni. Dwa dni chłodna ale stabilna pogoda, ostatnie 2 dni jazda praktycznie w deszczu nonstop. Pierwszy dzień trasa prawie 230km z Kamiennej Góry do Kochanowic (pod Częstochową) dała najbardziej w kość. Drugi dzień troszkę ponad 160km do Busko-Zdrój. Czuć było zmęczenie 4 liter, na szczęście pogoda jeszcze dopisała. Dzień trzeci zacząłem i skończyłem w deszczu z przerwami na jeszcze bardziej ulewny deszcz przy 125km pod lotniskiem w Rzeszowie. Na szczęście udało się wszystko wysuszyć do rana i mogłem zacząć ostatni dzień jazdy (dla odmiany znowu w deszczu) w kierunku celu mojego tripu. Czwarty dzień jechało mi się wyjątkowo dobrze jak na warunki i ogólne zmęczenie. Może dla tego, że wiedziałem, że to dzisiaj osiągnę cel swojej podróży. I udało się, dotarłem do upragnionej tabliczki z którą związana jest historia pochodzenia mojego dziadka. Jeszcze tylko kilka kilometrów do granicy z Ukrainą, gdzie nie obyło się bez przygód i zatrzymano mnie na kontrolę podczas robienia zdjęć na granicy państw. Po miłej wymianie zdań z strażą graniczną pozostało mi tylko wrócić się kawałek do Jarosławia. Tam ostatni nocleg a następnego dnia powrót PKP do domu …

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Gdzie się podziewam?

Jak pewnie zauważyliście, na blogu od początku tego roku praktycznie nic się nie dzieje 😦 Oczywiście nie znaczy to że przestałem kręcić na rowerze 🙂 Blog został zaniedbany z bardzo prostego prozaicznego powodu, stwierdziłem, że nie mam czasu na zajmowanie się wszystkimi mediami społecznościowymi, a gdzie czas na rower? 😉 Brak nowych wpisów nie oznacza też tego, że zamknę blog. Na szczęście utrzymanie domeny nic mnie nie kosztuje, więc stronka będzie żyć swoim życiem.

Nowe wpisy jeśli się pojawią, to pojawią się gdy będzie naprawdę o czym pisać. Dla tego też dla wszystkich zainteresowanych moimi tripami odsyłam do śledzenia mnie w mediach społecznościowych:

https://www.facebook.com/rowerowerozterki/
https://www.instagram.com/rowerowe_rozterki

oraz na:

Stravie i Endomondo

Do zobaczenia na trasie !!

---

Podsumowanie 2017 roku

Nie da się ukryć, że mijający 2017 rok był pod znakiem szosy. Na liczniku 4553 km z czego 3660 km przejechane na mojej Rysce. O całkowitej dominacji kolarstwa szosowego w tym roku pisałem już w tym poście. Wiele nie zrealizowanych celów rowerowych ale jakoś strasznego doła z tego powodu nie mam. Wracając do podsumowania tego sezonu, poza grudniem nie było miesiąca bez pedałowania. Grudzień po części ze względu na choróbska po części z świadomego wyboru był detoksem od roweru.

Nowy rok przywitałem na górze św. Anny. W styczniu zorganizowaliśmy z Łukaszem już chyba nasze tradycyjne zimowe ognisko na rowerach. Tym razem kiełbaski smażyliśmy w wylocie nieczynnego tunelu kolejowego w Ogorzelcu. Pierwszy raz w 2017r. na mój ulubiony Okraj wybrałem się już w lutym. Pierwsze dziewicze 100km na szosówce zrobione już w marcu i to w naprawdę malowniczo położonym miejscu. Jeden z ważniejszych tegorocznych celów rowerowych, ponad 200km na siodełku i walka z sporym wiatrem i samym sobą. Wizyta u naszych zachodnich sąsiadów i zakupy 🙂 Kwiecień głównie na szosie z małym wyjątkiem na Wielkanocne kręcenie z Łukaszem. Również w tym miesiącu zostałem mocno sponiewierany przez Przełęcz Rędzińską. W maju zrealizowałem swój najważniejszy cel rowerowy i spełniło się jedno z moich rowerowych marzeń. To dzięki tej jednej wycieczce poczułem się w tym roku spełniony na rowerze. Wyprawa nad nasz kochany Bałtyk to jak na razie moja życiowa wyprawa! Dowiedziałem się sporo o sobie, swoich słabościach i możliwościach mojego organizmu. Taka dwu dniowa wycieczka to naprawdę spore wyzwanie ale jego realizacja dała mi naprawdę ogromny zastrzyk endorfin. W maju również moja córeczka w końcu zaskoczyła i zaczęła śmigać samodzielnie na 2 kółkach. Udało mi się także zdobyć Wielką Sowę pomimo naprawdę złego samopoczucia. Walczyłem również z podjazdem na Przełęcz Karkonoską a w nagrodę czekał na mnie wspaniały zjazd po Czeskiej stronie. Lipiec był miesiącem poszukiwań pięknych widoków, razem z Łukaszem, zdobyliśmy Szrenicę a pod koniec miesiąca Twierdzę Srebrnogórską. Okres wakacyjny to wycieczki w bardziej lub mniej znane miejsca. Trochę u naszych sąsiadów trochę po najbliższej okolicy. Najbardziej intensywny okres w sezonie miałem już za sobą. W rocznicę pierwszego tripu na szosie wybrałem się do Karpacza. Towarzyszyła mi naprawdę piękna jesienna pogoda i była to ostatnia tak długa wycieczka w tym roku. W listopadzie ostatni raz wdrapałem się w towarzystwie Łukasza i jego nowej dziewczyny na Przełęcz Okraj. Resztę niech dopowiedzą zdjęcia poniżej …

Wszystkim niepoprawnym politycznie, pedałującym, życzę spełnienia tych rowerowych i nie tylko marzeń. Realizacji najbardziej szalonych wypraw rowerowych i szczęścia w życiu osobistym!!

Rok na szosie. Dominacja kolarstwa szosowego?

Dokładnie rok temu po raz pierwszy wsiadłem na rower szosowy. Wiedziałem, że kolarstwo szosowe wciąga, że przy takim rowerze jest zawsze chęć na „szybciej” i „więcej” ale nie sądziłem, że kolarzówka tak mocno zdominuje moje rowerowe życie. Kolarstwo górskie zostało praktycznie zepchnięte do marginesu, nie wiem czy ten trend utrzyma się również w przyszłym sezonie, ale nie ma co ukrywać, szosa wciąga. Aktualnie moja Sensa Romagna ma przejechane ponad 3700km a na MTB zrobiłem niecałe 1000km w tym roku. Liczby mówią same za siebie…

Początki na szosie były trudne. Nowa pozycja, dużo lżejszy rower a w połączeniu z moją dość niską wagą muszę naprawdę uważać przy mocniejszym wietrze. Udało mi się jednak szybko przystosować i maksymalnie wkręcić w nowy rodzaj kolarstwa. Wiele osób uważa iż jazda na szosówce jest prostsza, łatwiejsza i lżejsza. Nic jednak bardziej mylnego! Szosa wymaga o wiele więcej samodyscypliny i szybko weryfikuje jaką naprawdę posiadamy kondycję. Górki które pokonywaliśmy bez trudności na MTB, na szosie stają się całkiem nowym wyzwaniem. Wszyscy Ci którzy jeździli na MTB i zaczęli jeździć na szosie wiedzą o czym mówię a całej reszcie polecam to sprawdzić na własnej skórze (łydach).

Teraz już wychodząc na rower patrzę czy pogoda nadaję się na szosę… takie zboczenie 😉 To jest chyba jedyny minus kolarstwa tego rodzaju. Nie w każdych warunkach atmosferycznych da się jeździć. Wiadomo, jak ktoś się uprze to wszystko można, ale żeby czerpać 100% satysfakcji i przyjemności z tego sportu pogoda musi być co najmniej „sensowna”.

Czy polecam kolarstwo szosowe? Jak najbardziej! Jednak w moim przypadku dobrze, że mam alternatywę w postaci MTB, gdyż uwielbiam również „poszlajać” się po bezdrożach a zimowe wycieczki w temperaturach mocno poniżej kreski i po białym puchu nie wchodzą zupełnie w grę na szosówce.

Oto skrócona historia mojej rocznej przygody z szosą ujęta w kadrze. Więcej zdjęć znajdziecie na Facebooku, Instagramie i oczywiście blogu 🙂

Przełęcz Okraj nocą. Nowy czas wjazdu.

Przełęcz Okraj (1046 m n.p.m.) to moja ulubiona górka treningowa. Wspinam się tu bardzo często lecz dopiero pierwszy raz w tym roku po zachodzie słońca. Nie miałem zamiaru jechać „na czas” ale nogi same niosły i okazało się, ze udało mi się pobić swój poprzedni rekord czasu wjazdu. Dziś dotarcie na sam szczyt od domu zajęło mi 1:02:44 co jest wynikiem lepszym o ponad 3 minuty od poprzedniego z 11 maja. Nie wiem czy to wzrost kondycji, czy sprzyjające warunki. Bo muszę przyznać, że wspinaczka po zmroku wydaje mi się dużo mniej obciążająca nie tylko dla ciała (mniejsze temperatury) ale i dla psychiki. Tak naprawdę widzimy tylko tyle drogi ile jest w stanie oświetlić nam lampka i nie mamy tego uczucia i myśli kłębiących się w głowie, typu „Jejciu, ale jeszcze daleko!” Jedziemy tam gdzie ogarnia drogę wzrok. Wy też tak macie? 🤔

Na górze zatrzymałem się jeszcze na chwilę przy Schronisku PTTK „Na przełęczy Okraj”. Zjazd w ciemnościach, pomimo oświetlenia ostrożny. Niestety każde niekontrolowane wjechanie w dziurę (a jest ich na drodze sporo) lub w piach, może skończyć się porządnym szlifem a przecież szkoda roweru! 🤪 W drodze powrotnej widziałem za barierkami kilka razy wpatrujące się we mnie błyszczące ślepia dzikich zwierzaków 🦉
Lubicie nocne przejażdżki? Dajcie znać!

---

• Data wyjazdu: 08.08.2017
• Dystans: 41,9 km
• Czas przejazdu: 1g:43m:11s

---